Inhoudsopgave:
- Definitie
- Historische informatie
- Tricks van artiesten
- Werkingsprincipe
- Prototype van een moderne camera
- Modificaties
- Hoe maak je je eigen camera
- Voor professionals
- Conclusie
2024 Auteur: Sierra Becker | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-02-26 06:03
De camera obscura is een prototype van de moderne camera. Het was dit eenvoudige apparaat dat onze voorouders hielp de mooiste momenten van het leven vast te leggen.
Definitie
Camera obscura is het eenvoudigste optische apparaat waarmee je het beeld van objecten kunt reproduceren. Het is vanuit het Latijn vertaald als "donkere kamer", wat het duidelijkst het apparaat van het apparaat weerspiegelt. Het is een doos met een gat, evenals een matglazen of papieren scherm. Het licht dringt door een geïmproviseerde lens en brengt de contouren van het object over naar het oppervlak.
Historische informatie
De geschiedenis van fotografie omspant meer dan een eeuw. Uiteraard is het onlosmakelijk verbonden met zo'n apparaat als een camera obscura. De eerste vermelding ervan dateert uit de 5e eeuw voor Christus. De Chinese filosoof Mao Tzu beschreef een interessant fenomeen in zijn werken: er verscheen een afbeelding op de muur van een donkere kamer. Aristoteles beschreef ook soortgelijke situaties.
De volgende fase kan worden beschouwd als de X eeuw. Ibn Alkhazen (Arabische wetenschapper) maakte tijdens het bestuderen van de zon speciale observatietenten. Hij was het die, parallel met de creatie van een nieuwe theorie van lichtvoortplanting, het principe van de camera obscura uitlegde.
De geschiedenis van de fotografie is onlosmakelijk verbonden met de ontwikkeling van de astronomie. Dus aanvankelijk vond de camera obscura zijn toepassing in waarnemingen van een zonsverduistering (XIII eeuw). Maar Leonardo da Vinci gebruikte dit apparaat in zijn schilderlessen, waar hij in zijn werken uitgebreid over schreef. Sindsdien hebben veel kunstenaars de camera obscura in hun werk gebruikt.
Het idee om een camera uit te rusten met een lens ontstond voor het eerst in 1550 met de Italiaanse natuurkundige G. Cardano. Hij concludeerde dat deze innovatie de beeldkwaliteit aanzienlijk zou verbeteren. Een paar jaar later stelde een andere Italiaan - D. Barbaro - voor om de lens extra te diafragma te geven.
Tricks van artiesten
Ondanks het feit dat de camera obscura een instrument is van oude astronomen en opticiens, was het het werk van kunstenaars dat wetenschappers ertoe aanzette foto's te maken. In een poging om hun werk te vergemakkelijken, gebruikten kunstenaars dit apparaat actief. Dus met behulp van een pinhole projecteerden kunstenaars een afbeelding op papier of gips, waarna ze deze omcirkelden met houtskool, potlood, verf of andere materialen. Het was deze actie die natuurkundigen ertoe bracht te denken dat de camera niet alleen het beeld moest projecteren, maar ook moest vastleggen.
Het realisme van het werk van de meeste kunstenaars is dus niet alleen een verdienste van hun persoonlijke vaardigheden, maar ook van de camera obscura. Het is bewezen dat de luxueuze portretten van Carmontel en de pittoreske stadsgezichten van Belotto het resultaat zijn van het gebruik van dit apparaat. En zelfs in de 19e eeuw, toen de obscura het beeld op papier begon over te brengen, gebruikten kunstenaarsdeze eigenschap door de litho's licht in te kleuren met aquarellen.
Werkingsprincipe
Een nogal primitief, maar tegelijkertijd complex apparaat is de camera obscura. Het werkingsprincipe is dat de zonnestralen, die door het gat aan de voorkant van het apparaat gaan, een beeld op het scherm creëren. In dit geval wordt het ondersteboven gekeerd.
Het is vermeldenswaard dat afbeeldingen met een lage definitie helpen om een camera obscura te maken. Foto's komen nogal wazig over. De scherpte kan alleen worden verhoogd door het diafragma van de "lens" te verkleinen, waardoor de impact van externe stralen op het scherm wordt geminimaliseerd. Alleen een groot gat kan het beeld echter helder maken.
Prototype van een moderne camera
De eerste camera obscura was nogal primitief. Bovendien gaf het aan de uitgang een omgekeerd beeld, wat niet erg handig is. Maar tegen 1686 had Yoganess Tsang het apparaat geüpgraded, wat resulteerde in de eerste draagbare camera. Hij rustte het apparaat uit met spiegels en plaatste ze in een hoek van 45 graden. Ze projecteerden het beeld op een horizontaal platina.
De ontwikkeling van fotografie stopte daar niet. Wetenschappers verbeterden het apparaat voortdurend en rustten het uit met lenzen die niet alleen de kijkhoek vergrootten, maar ook de beelden duidelijker maakten. Het resultaat was dat ze een kleine mobiele camera wisten te bemachtigen die redelijk duidelijke foto's produceerde.
Modificaties
Weten hoe de camera obscura werkt, sommige vindingrijke mensen maakten echt zelfgemaaktbioscopen. Dus na een klein gaatje in de buitenmuur te hebben geboord, was het mogelijk om op het tegenovergestelde vlak te observeren wat er op straat gebeurde. Bij gebrek aan televisie was dit best interessant amusement. Maar dit is natuurlijk een primitief gebruik van het pinhole-principe.
De zogenaamde "stenope" is een meer vooruitstrevende uitvinding geworden. Dit is een soort camera waarin in plaats van een lens een klein gaatje is aangebracht. Foto's gemaakt met dit apparaat zijn zacht, maar behoorlijk diep. Tegelijkertijd wordt een bijna ideale perspectieflijn opgemerkt. Dit apparaat is zelfs onder moderne fotografen populair.
In 1807 vond Wollaston de camera lucida uit. Het was een prisma met vier zijden. Door het onder een bepaalde hoek te plaatsen, was het mogelijk om de afbeelding op papier over te brengen. Zo werd lucida verliefd op kunstenaars die er zeer nauwkeurige schetsen en schetsen mee maakten.
Hoe maak je je eigen camera
Bij het beoordelen van fotoapparatuur denken maar weinig mensen na over hoe de eerste camera's waren. Natuurlijk kun je informatie vinden op internet of in encyclopedieën, maar het zal veel interessanter en informatiever zijn om zelf een camera te maken. Om dit te doen, heb je een gewone luciferdoos nodig. Aan de voorkant moet je een klein gaatje maken (niet meer dan een halve millimeter, anders werkt de camera niet). Aan de onderkant van de doos moet je fotopapier of film leggen. Plaats nu de geïmproviseerde camera zodat de "lens" naar de straat is gericht. 4-5 uur later wanneer je opentluciferdoosje, je zult zien dat de contouren van het object op het papier (film) worden weergegeven.
Voor professionals
De camera obscura is een eenvoudig maar best interessant apparaat dat de moderne geest bezighoudt. Natuurlijk kun je van een luciferdoosje, schoenendoos of theeblik een primitief apparaat maken, maar als je serieus bezig bent met fotografie, kun je een camera maken die dicht bij het origineel ligt. Door moderne technologie en eeuwenoude kennis te combineren, kunt u dus vrij originele foto's maken.
Je hebt nodig:
- cameradeksel;
- een vierkant stuk aluminium (kan uit een blikje bier of frisdrank worden gesneden);
- naald;
- zwarte tape;
- schuurpapier;
- schaar;
- boor.
Boor een gat met een diameter van 5 mm in het deksel van de camerabody. Schuur eventuele oneffenheden voorzichtig weg met fijn schuurpapier, zodat de plastic fragmenten niet in de camera komen.
Vervolgens moet het gat in een stuk aluminium worden gemaakt. Dit kan met een naald die 7 keer door het materiaal gaat. Dit fragment moet ook zorgvuldig worden gepolijst en vervolgens met isolatietape op het deksel worden bevestigd. Het is belangrijk dat het midden van beide holes overeenkomt.
Nu hoef je alleen nog maar de dop op de lens te bevestigen en te beginnen met fotograferen. Aangezien het diafragma klein zal zijn, raden experts het gebruik van een statief aan. Om de foto's duidelijker te maken, wordt een flitser gebruikt voor extra verlichting.
Conclusie
Terug in de oudheideeuwen wisten de wijzen hoe de camera obscura werkte. Vanuit de wetenschap migreerde dit apparaat geleidelijk naar het veld van de kunst. Het bleek dat het verbazingwekkende realisme en de documentaire nauwkeurigheid van het werk van veel kunstenaars het resultaat is van het gebruik van de obscura. Toch werd het toestel het meest gebruikt op het gebied van fotografie. Dankzij primitieve zwarte dozen konden onze voorouders de belangrijkste momenten vastleggen die van onschatbare waarde zijn voor de geschiedenis.
Aanbevolen:
Het apparaat en het werkingsprincipe van de camera
Fotografie is een van de belangrijkste uitvindingen in de geschiedenis - het heeft echt de manier veranderd waarop mensen over de wereld denken. Nu kan iedereen beelden zien van dingen die zich daadwerkelijk op grote afstand bevinden of al lang niet meer bestaan. Elke dag worden miljarden foto's online geplaatst, waardoor het leven verandert in digitale informatiepixels
Polymeerkleipioen: beschrijving met foto, pioenkleuren, beschrijving, stapsgewijze instructies voor het uitvoeren van werk en de nuances van het beeldhouwen van een bloem
In de jaren '30 van de vorige eeuw werd zo'n prachtig materiaal voor ambachten uitgevonden als polymeerklei. Aanvankelijk werden er delen van poppen van gemaakt, maar plasticiteit, gemak van werken met het materiaal en duurzaamheid van producten wonnen snel de harten van ambachtslieden en klei begon te worden gebruikt om souvenirbeeldjes en sieraden te maken. Polymeerklei is vooral populair bij het maken van bloemstukken
Hoe kies je een semi-professionele camera? Belangrijke punten bij het kiezen van een semi-professionele camera
Als je besluit fotografie serieus te nemen en niet weet welke camera je hiervoor moet kiezen, dan is dit artikel iets voor jou. Het beschrijft de onderscheidende kenmerken van semi-professionele camera's, legt termen uit die misschien onbegrijpelijk zijn, vertelt hoe u de juiste semi-professionele camera kiest
Het verhaal van I.S. Turgenev "Kasian with a beautiful sword". Samenvatting en analyse van het werk
De collectie van I.S. Turgenev "Notes of a Hunter" wordt de parel van de wereldliteratuur genoemd. Zoals A. N. Benois terecht opmerkte: "Dit is op zijn eigen manier een trieste, maar zeer opwindende en complete encyclopedie over het Russische leven, het Russische land, het Russische volk." Dit komt vooral tot uiting in het verhaal "Kasyan met een mooi zwaard". Samenvatting van het werk in dit artikel
Het verhaal van Ekaterina Murashova "Correction Class": een samenvatting en het hoofdidee van het werk
Psycholoog en auteur van boeken voor tieners Ekaterina Murashova schrijft over de moeilijkste onderwerpen. Ze spreekt doordringend, eerlijk, soms wreed, maar altijd oprecht over de realiteit van vandaag. Een daarvan was het verhaal van Katerina Murashova "Correction Class". Samenvatting van het werk - in dit artikel